Edukacja w naturze

Dzięki Agnieszka Sieg-Szymańska, spotykaliśmy się wspólnie dwa, trzy razy w roku (z przerwą covidową), odkąd Aga objęła wychowawstwo nad tą grupą. Skład zespołu na przestrzeni 5 lat wprawdzie wielokrotnie się zmieniał, ale część osób miałam okazję widzieć od czasu „gdy byli tacy malutcy“, a dziś to już wyrośnięte chłopaki i dziewczyny. Duma!

Dziś te Młodziaki wkroczyły dziarsko w życie ósmoklasistów, co oznacza, że w czerwcu ich drogi się rozejdą. Także z Agnieszką, która wykonała piękną pracę, by utrzymać ten zespół w ryzach, choć jest tam wiele silnych i krnąbrnych osobowości. Takich nauczycieli nam trzeba – mądrych, uważnych, konsekwentnych, a przy tym z sercem na dłoni. Dziękuję Ci Kochana za Twoje zaufanie i gotowość do przyjeżdżania ze swoimi Dzieciakami i pracowania nad ich zespołowością, dobrymi relacjami, zaufaniem do siebie nawzajem i dobrą komunikacją.

A dla mnie? Było to nie lada wyzwanie. Przygotowanie nowych aktywności dla tego zespołu, który już chyba wszystko u mnie przetestował, dało mi masę frajdy i pole do edukatorskiego popisu. No i szansę na poznanie fajnej, zgranej Załogi, która z każdym spotkaniem wzrastała i rozwijała skrzydła.

To był piękny wspólny czas. Dzięki Ekipko za Waszą energię, wszystkie emocje, które nam towarzyszyły i Waszą otwartość na wspólne przygody. Bądźcie dla siebie dobrzy i dobre. I kto wie, może jednak do zobaczenia tak ostatecznie, ostatecznie na całonocnym biwaku w czerwcu? Jak kończyć wspólną przygodę, to z przytupem! Ja z Wami i na koniec lasu.

Ściskam Dzielniachy!